Ο άρρωστος νιώθει σαν να μην είχε ποτέ του πρόβλημα!
Παρά τον ενδελεχή προεγχειρητικό σχεδιασμό, βασιζόμενοι στην τρισδιάστατη απεικόνιση του σκελετού μέσω αξονικών τομογραφιών και την εικονική τοποθέτηση των υλικών των τεχνητών αρθρώσεων, δεν ήμασταν απόλυτα σίγουροι στο χειρουργείο για το αποτέλεσμα.
Ο λόγος;
Εκείνο το οποίο είχαμε πετύχει έως τώρα στην χειρουργική των τεχνητών αρθρώσεων, των ολικών αρθροπλαστικών δηλαδή ήταν σημαντικό. Μπορούσαμε να αντικαταστήσουμε αρθρώσεις που έχουν καταστραφεί με τεχνητές αρθρώσεις, κατασκευασμένες από υλικά πολύ φιλικά προς τον ανθρώπινο οργανισμό, με μακρά διάρκεια ζωής. Η δυσκολία όμως βρισκόταν στην ικανότητά μας να τοποθετούμε με απόλυτη ακρίβεια τις τεχνητές αυτές αρθρώσεις, αναπαράγοντας όσο το δυνατό πιστότερα την φυσιολογική ανατομία του αρρώστου.
Η ικανότητα που έχει το ανθρώπινο μάτι και χέρι να τοποθετήσει με ακρίβεια μοιρών, είναι πεπερασμένη, έχει ένα όριο. Η διαφορά στην κλίση μερικών μοιρών ή στην εμβύθινση μερικών χιλιοστών των υλικών, όπως το είχε προσχεδιάσει, δεν γίνεται αντιληπτή. Οι 46 ή 48 ή 50 μοίρες κλίση στον τρισδιάστατο χώρο διαφέρουν πολύλίγο για να γίνουν αντιληπτές. Αρκεί να σκεφτεί κανείς, ότι η τοποθέτηση των υλικών γίνεται σε μια πραγματικότητα 3 διαστάσεων , όπου πρέπει να συνδυάσουμε μοίρες και χιλιοστά σε 3 άξονες!
Αυτό το πρόβλημα ήρθε να λύσει το ΜΑΚΟ. Το ΜΑΚΟ στην πραγματικότητα είναι ένας υπολογιστής με αισθητήρες. Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου και εφόσον έχουμε κάνει τον προεγχειρητικό σχεδιασμό, τοποθετούμε τοπικά στον σκελετό του αρρώστου πομπούς, ώστε να «ταιριάξουμε» αυτά που έχουμε προσχεδιάσει κι αποθηκεύσει στην μνήμη του ΜΑΚΟ, με τηνπραγματική θέση του σκελετού του αρρώστου. Κατόπιν, χρησιμοποιώντας ειδικά εργαλεία,τα οποία έχουν επίσης πομπούς που δείχνουν στην οθόνη την ακριβή και πραγματική τους θέση, μπορούμε να τοποθετήσουμε τα υλικά με ακρίβεια όπως είχαμε προσχεδιάσει. Χειρουργούμε πλέον όχι βλέποντας το τραύμα, και μη βλέποντας όσα αυτό μας κρύβει από πίσω, αλλά βλέποντας την τρισδιάστατη πραγματική και αληθή εικόνα του σκελετού του αρρώστου σε πραγματικό χρόνο, στην οθόνη. Έτσι, αναπαράγουμε την ανατομία του αρρώστου με μεγαλύτερη ακρίβεια, ο οργανισμός του αναγνωρίζει την τεχνητή άρθρωση ως φυσιολογική γρηγορότερα και ο άρρωστος νιώθει σαν να μην είχε ποτέ του πρόβλημα. Κάτι, που θα αισθάνεται για πολλά χρόνια της ζωής του.
Και αυτό είναι ένα μεγάλο επίτευγμα!